Wat ik ga doen met al mijn oude CD’s

Ik zocht in de schuur naar spullen om te verkopen op Marktplaats. Ik vond een bruine doos met al mijn oude CD’s. Ik was alweer vergeten dat ik ooit CD’s had. Gek, want CD’s waren ooit een eerste levensbehoefte. Wekelijks was ik in de CD-winkel te vinden. Ik struinde marktjes af. Ik was vaste klant bij Plato in Leiden en later Concerto in Amsterdam. Ik bezocht zelfs een keer een verzamelaarsbeurs in de Jaarbeurs in Utrecht, waar ik voor te veel geld een bootleg kocht van een concert van PJ Harvey.

Nu zaten al die CD’s in een oude, bruine doos, diep weggestopt in de schuur. De muziek op die CD’s is onhoorbaar, want we hebben al jaren geen CD-speler meer. Ja, in de auto zit er een, maar die heeft het inmiddels ook begeven.

Ik maakte een lijst. Wat me opvalt aan die lijst:

Na 2000 ben ik niet gestopt met het luisteren van CD’s maar toen begonnen de jaren van illegaal downloaden en zelf branden op CD. De koop van CD’s is toen duidelijk ingestort, volgens mijn data.

Met de nostalgie valt het wel mee. De albums die ik kocht zijn niet per se het beste wat elke band te bieden heeft. Als ik nu Radiohead luister, is het iets van In Rainbows of OK Computer, maar nooit van Kid A.

Dus wat kan je doen met oude CD’s? Dit is mijn plan, dat ik van boven naar beneden ga afwerken.

5 april 2020