Mijn handen beginnen uit te drogen. Al dat handen wassen is misschien goed voor mijn longen, maar mijn huid heeft er moeite mee. Ik heb droge plekjes, scheurtjes, gekke kleine wondjes. We hebben inmiddels genoeg handzeep in huis om de schadelijke effecten van het coronavirus tegen te gaan, maar bij lange na niet genoeg handcrème om de schadelijke effecten van de handzeep te stoppen.
De Amerikaanse president Donald Trump zei laatst dat we moeten oppassen dat de oplossingen niet erger zijn dan het probleem. Hij bang was een rigoureuze maatregel tegen het virus, zoals een lockdown, op termijn, dankzij een recessie, meer slachtoffers maakt dan het virus zelf.
De Amerikaanse president had het over de economie, ik heb het over mijn handen, maar we hebben het eigenlijk over hetzelfde. Er moeten offers gemaakt worden. Dat is niet zo erg. Maar het zou helpen als ik wat vaker las over de positieve bijwerkingen van al die middelen tegen het virus. Sowieso is het slechte nieuws dominant in al onze kranten. Daarom ben ik zelf maar gaan zoeken naar de goede ontwikkelingen. Dit is wat ik vond:
- De luchtkwaliteit verbetert aanzienlijk boven landen in lockdown. In China schijnt de hoeveelheid stikstofdioxide in de lucht met gemiddeld 35 procent te zijn afgenomen.
- De wereldwijde CO2-uitstoot neemt af, omdat er minder gevlogen en geproduceerd wordt. Dit heeft waarschijnlijk positieve effecten op de klimaatverandering.
- De kwaliteit van het water verbetert. Iedereen heeft inmiddels wel gehoord dat het water in Venetië nog nooit zo schoon was. Je kan vissen zien zwemmen. Dat heeft nog nooit gekund.
- Minder misdaad. Omdat iedereen in zijn eigen huis zit, zijn er heel weinig inbraken.
- Minder verkeersdoden of -ongelukken. Want minder verkeer.
- Mensen in semiquarantaine ontplooien allerlei creatieve initiatieven. Zo zijn ze nou eenmaal, de mensen. De meesten kunnen gewoon niet stilzitten. Naast alle online cursussen, tijdschriften en filmpjes die nu verschijnen, verwacht ik over een maand of zes a negen ook een hausse aan nieuwe boeken, theatervoorstellingen, schilderijen, app’s, marathonlopers en natuurlijk kinderen.
Als ik dit lees, vind ik het niet erg om de komende twee maanden met ruwe handen rond te lopen.
