Ik was als eerste wakker op nieuwjaarsdag. Zelfs mijn zoon sliep uit. Ik zat in mijn pyjama aan tafel met een kop koffie. Ik keek naar mijn telefoon. Om me heen lagen de resten van gisterenavond. De drie overgebleven oliebollen zagen er aanlokkelijk uit, maar ik besloot er vanaf te blijven. Boven hoorde ik gestommel. Een van de gasten was blijven slapen. Ik legde mijn telefoon weg en deed alsof ik geconcentreerd in een boek zat te lezen, maar ze kwam niet naar beneden.
Ik haalde mijn zoon uit bed. Ik kleedde hem aan en zette hem in de box. Toen ik achterom keek, zag ik dat hij zich had opgetrokken aan de rand. Dat had hij nog nooit gedaan. Mijn eerste gedachte was om het fototoestel te pakken. Toen ik het fototoestel uit de hoes had gehaald en aangezet, was hij alweer gaan zitten. Ik hielp hem omhoog. Precies toen ik de foto maakte, viel hij om, met zijn kaak op de rand. Gelukkig kon ik hem snel troosten. Niemand was er wakker van geworden. De foto verwijderde ik.
Ik werkte op mijn telefoon een tijdje aan een lijstje met vijf doelen voor 2015. Zo’n lijstje maakte ik elk jaar. Ik kon maar drie doelen bedenken. Ter inspiratie bekeek ik het lijstje van 2014. Drie van de vijf doelen voor 2014 had ik gehaald. De twee die ik niet had gehaald, schreef ik over. Daarna at ik een oliebol.