Een paar jaar geleden waren we op vakantie op Samos. We zaten in Kokkari, in een appartementje aan de kust. Overdag maakten we lange wandelingen door de bergen. ‘s Avonds aten we calamares of Griekse salades in een restaurant dat we de klappertent noemde. Het terras waar we zaten was overdekt met een grote tent en het waaide die week veel. Als ik daarna op het balkon van ons appartement stond, een beetje rozig van de zoete wijn, dan kon ik in de verte Turkije zien liggen. Het was een eindje van niks. Als ik kon zwemmen, dan had ik zeker gedacht en geroepen dat ik dat stukje wel zou kunnen zwemmen. Maar ik kan niet zwemmen.