Ik kocht een plant
bij IKEA. Ik zette mijn plant in een grote witte pot die ik ook bij IKEA had
gekocht. Die witte pot zette ik op een laag kastje in de kamer. Ik wilde dat
mijn plant goed zichtbaar was, hij had lange, groene bladeren die ik erg mooi
vond. Een paar maanden later ging de plant dood. Waarom wist ik niet, misschien
had hij te veel water gekregen, misschien te weinig. De mooie bladeren waren
dor en bruin geworden. De wortels waren gaan schimmelen. Ik kon het niet meer
aanzien. Mijn plant verhuisde naar het balkon.
Toen ik er een paar
weken later klaar voor was om mijn plant weg te gooien, zag ik opeens een nieuw
plantje uit de grond steken in de witte pot, vlak naast de rotte stam van mijn
plant. Onkruid, dacht ik eerst, maar ik liet het plantje groeien. Ik gaf het
water, niet te veel, niet te weinig. Het werd groter en groter. Het werd zomer
en ik realiseerde me dat het een tomatenplant was. Een tomaat is geen onkruid. Ik
hou van tomaten. Ik stelde me voor hoe er grote, rode, zoete tomaten aan mijn
plantje zouden groeien. Ik stelde me voor dat ik een heerlijke salade caprese zou
maken, waarvan iedereen zou zeggen dat het de beste salade caprese is die ze
ooit hebben gegeten. Ik stelde me voor dat dit tomatenplantje niet dood zou
gaan, zoals de rest. Het zou een mooie zomer worden.