Ik zat aan tafel en mijn zoon speelde op de grond. Hij wilde lopen maar hij kon nog niet lopen. Hij bewoog zich voort langs de meubelranden en de muren van ons huis. Hij ging aan de salontafel staan. De salontafel was klein genoeg en hij was sterk genoeg om het hele ding door de kamer vooruit te kunnen duwen. Hij duwde de salontafel de gang in. De kat lag in de gang. Die schrok van wat hij zag aankomen en sprong op de salontafel. Mijn zoon duwde de salontafel met de kat erop tot tegen de deur naar het trappenhuis. De kat zag de deurklink binnen zijn bereik komen. De kat wist dat achter de deur het trappenhuis lag en daarachter een onontdekte wereld. Hij ging op zijn achterpoten op de salontafel staan en met zijn voorpoten op de deurklink. Mijn zoon begon te lachen. De deurklink bewoog een beetje op en neer. Ik zat aan tafel en zag hoe de twee kleinste bewoners van het huis samenwerkten en poogden te ontsnappen. Ik probeerde er foto’s van te maken, maar ik was te langzaam. Ze hadden hun poging opgegeven. De deur ging naar binnen open.