We kregen een logeerpoes. Zaterdagmiddag zat ze angstig onder
ons bed. ’s Nachts lag ze erbovenop. Zondag lag ze breeduit te slapen in de
kledingkast alsof ze nooit anders had gedaan. Het wennen ging sneller dan ik
had gedacht. Onze eigen kat werd er erg zenuwachtig van. Onze eigen kat heet
Emiel. De logeerpoes heet Minoes. Ze lijken erg op elkaar, allebei zijn het
Europese kortharen met een gestreept printje.
Mijn zoon noemde Minoes de hele dag Emoes. Soms noemde hij
Emiel ook Emoes, en soms noemde hij Minoes Emiel. Soms kregen Emiel en Minoes
ruzie, dan begon Minoes te blazen en Emiel met zijn pootje te slaan. Dat zag er
onhandig uit, iets wat de poezen zelf ook door leken te hebben, want al gauw
gaven ze op en liepen ze weg.
We deden de deur naar het balkon open. Het was een warme
dag. De eerste warme dag van het jaar en dus ook de eerste warme dag op het
balkon van ons nieuwe huis. Emiel ging als eerste naar buiten en begon te
drinken uit een vaas waar nog een laagje water in stond. Ik ging op een stoel in
de zon zitten en keek op mijn telefoon. Toen kwam Minoes. Ze sprong op alle
stoelen, toen op de rand van het balkon, waar ik haar weer vanaf haalde, en
toen kreeg ze ruzie met Emiel. We gingen weer naar binnen. Mijn zoon keek naar
Pingu op YouTube. De poezen renden door het huis. Ik kreeg trek in een biertje.