Mijn zoon heeft Minecraft ontdekt.
Minecraft is een van de meeste verslavende computerspellen ooit gemaakt, las ik ergens op internet. Minecraft is leuk, educatief en verbetert de schoolprestaties, las ik elders op hetzelfde internet.
Ik kende Minecraft wel, maar ik had het nog nooit gespeeld. Ik vroeg me af wat het doel van het spel was.
Dat blijkt er niet te zijn.
Eerst liet ik Fabian maar wat aanrommelen. Maar verder dan een hol in een rots graven, kwam hij niet. Het spel geeft ook geen uitleg als je begint. Hij raakte gefrustreerd.
Ik neem mijn vaderlijke taak serieus, dus ik googelde op mijn werk: Minecraft tutorial, en keek een uur aandachtig naar Minecraftfilmpjes. Ik leerde hoe je hout moet verzamelen en steen en hoe je daarvan gereedschap, grondstoffen en wapens kan maken. Ik leerde ook een fornuis bouwen, waarop je vlees kan klaarmaken.
Ik deelde deze informatie met Irene, zodat we allebei goed beslagen ten ijs konden komen.
Van rot vlees en een houten stok kan je een speciaal zwaard tegen zombies maken, vertelde ik haar de volgende dag. Leuk toch?
Ik had me nog wat verder ingelezen in het dossier.
Dat leek haar inderdaad handig. Ze had Fabian geholpen en hij had een houten zwaard gemaakt, maar dat was afgepakt door een zombie en toen was hij ontroostbaar.
We moeten op zoek naar een diamanten zwaard, zei ik.
Eerst een goed huis bouwen met een dak, zei Irene.
Ik zocht meteen op YouTube naar instructies. Ik vond een filmpje waarin iemand in twintig minuten een enorme houten bungalow neerzet, compleet met smaakvolle inrichting.
Ik kon niet wachten om te beginnen.