En toen was ik opeens een handelaar. Het gebeurde zonder voorbedachte rade. Ik zette een paar weken geleden mijn oude, ongebruikte fietscomputer op Marktplaats. Die verkocht ik voor € 55. Dat was geld dat ik anders niet had gehad. Dat voelde niet slecht. Toen wilde ik nog iets verkopen.
Dat werden mijn twee pianolesboeken. Daar werd tot mijn verbazing flink op geboden. Ze gingen weg, naar een lieve mevrouw in Hoofddorp, voor € 21.
Okay, dit werd interessant. Dit gingen we gestructureerder aanpakken.
Ik liep een voor een alle kamers in het huis af – ja, ook die van de kinderen – en maakte een uitgebreide verkooplijst. Binnen een uur had ik een kleine 50 dingen gevonden die zo op Marktplaats konden. Ik maakte met mezelf de afspraak elke dag één item aan te bieden.
Om te beginnen zette ik twee LCD-monitors te koop. In de dagen erna: een tent, een puzzel van duizend stukjes, een LP van PJ Harvey, die na even vlug googlen een zeldzaam verzamelaarsobject bleek te zijn, een LP van Sigur Ros, een LP van Atari Teenage Riot, een autozitje, de kinderwagen, babyspullel, heel veel babyspullen. Ik maakte overal veel en goede foto’s van – bij daglicht en met een lege, rustige achtergrond.
Niet alles verkocht goed. Maar sommige items – de LP’s en de puzzel – waren binnen een dag weg.
Inmiddels had de Corona-crisis ook hier in huis toegeslagen en keek ik aan tegen minder werk en verminderde freelance-inkomsten. Toen besloot ik om parttime handelaar te worden. Dit is waarom: