Acteur Daniel Day-Lewis onderbreekt zijn pensioen voor een rol in het regiedebuut van zijn zoon. Dat lees ik op een nieuwssite.
Daar gaan we weer, dacht ik. Waarom denken zoveel mensen dat het woord pensioen gelijk staat aan nooit meer werken? Dat slaat nergens op. Wie weet van te voren dat hij nooit meer gaat werken, zodra hij stopt met een baan? Daniel Day-Lewis niet, ik niet, niemand niet.
De suggestie dat een pensionado met onmiddellijk ingang uitgesloten is van de arbeidsmarkt, maakt dat hele idee van een pensioen ook zo onaantrekkelijk. Zo definitief. Vind je het gek dat de meeste mensen er niet voor willen nadenken, laat staan sparen?
Terwijl, het kan ook anders. Kijk naar de 67-jarige Engelse acteur. Die trekt zich niks aan van zijn leeftijd en doet wat hij wil. Dat is wat een pensioen moet zijn.
Laten we dit afspreken: pensioen is de vrijheid om enkel nog werk te doen dat je leuk of belangrijk vindt. Met andere woorden: niet meer hoeven werken voor je geld.
Als dat een pensioen is, dan spaar en beleg ik daar met liefde voor.