Het is zaterdag. Tijd voor een Coronaquarantaine-update.
- Aantal dagen in semiquarantaine: 12
- Aantal geïnfecteerde huisgenoten: onduidelijk
- Aantal huisgenoten met milde symptomen: 2
- Aantal mensen, niet huisgenoten, gezien: 1 (per ongeluk, op anderhalve meter afstand)
- Aantal dagen thuisschool en -dagopvang: 10
- Aantal dagen voordat het allemaal normaal voelde: 4, tot mijn verbazing
- Aantal dagen om 5:30 opgestaan: 10
- Items verkocht op Marktplaats: 7
- Aantal keer geïnvesteerd in de gecrashte markt: 3
- Aantal keer gezworen om helemaal geen slecht nieuws meer te kijken: 99
- Aantal keer toch weer slecht nieuws gekeken: 99
- Aantal gedichten geschreven: 3
Andere dingen die me opvielen:
We mogen de uitvinders van het internet op onze blote knieën bedanken voor hun creatie. Zonder internet hadden we niet thuis kunnen werken, had mijn zoon geen contact met school kunnen houden, hadden we de kinderen niet voor Netflix kunnen parkeren en, vooruit, hadden we ook veel minder slecht nieuws over ons heen gekregen.
Ik realiseer me eens te meer dat ik een schemajunkie ben. Hoe graag ik ook flierefluitend, vrij en als kunstige bohemien door het leven zou willen fladderen, dat is gewoon niet wie ik ben. Dat dagelijkse schema op het flipbord, waarop voor de kinderen van kwartier tot kwartier staat aangegeven wat we gaan doen, hangt er ook, misschien wel vooral, voor mij.
We móeten ooit verhuizen naar een huis met een tuin en een extra kamer. Hoe eerder hoe beter. Als er ooit meer quarantaines komen – en ik denk echt dat die er gaan komen, de mogelijkheid bestaat nu immers, misschien al volgend jaar – dan moeten we verkast zijn naar een huis met een tuin en extra kamer(s). Ik zou zo graag af en toe willen kunnen roepen: Naar buiten, jongens!
Ik verdien zeker de helft minder deze en de komende maanden. Maar dankzij de quarantaine besparen we ook. Per maand komt dat ongeveer neer op:
- Terug te ontvangen bijdrage kinderopvang: € 500
- Geen zwemles: € 50
- Geen koffie- of lunchuitjes: € 30
- Minder benzine: € 10 (?)
Er zijn ook extra uitgaven:
- Tablets voor de kinderen: € 160 (eenmalig)
- Meer eten, vooral dankzij de uitgebreide dagelijkse lunches: € 25
- Knutselspullen: € 10
Dus deze eerste halve maand besparen we ongeveer € 100, maar elke volgende maand tot wel € 555. Niet genoeg om het verlies aan inkomsten te compenseren, maar ook geen onaanzienlijk bedrag. Vooropgesteld dat ik geen idee heb wat er allemaal nog aan zit te komen en wat dat allemaal gaat kosten.
Het belangrijkste: het lukt me om óók te genieten van al deze extra tijd met zijn vieren. Tuurlijk, er zijn momenten dat ik gillend (en hoestend) naar buiten wil rennen, maar daarvan zijn er veel minder dan ik vreesde. Er is veel creativiteit en productiviteit. Er wordt geschaakt, geschreven en gebakken. Irene bouwde een vulkaan met de kinderen. Mijn dochter lijkt nu toch echt zindelijk te gaan worden. Ik schrijf meer dan ooit (vooral om niet, maar toch). En bovenal, ik ben niet bang voor de toekomst. Dat is wel eens anders geweest.
Deze semiquarantaine is geen situatie die lang houdbaar is, dat snap ik, maar vooralsnog wel langer houdbaar dan ik dacht. Hoe gaat het bij jullie?
Beeld Mona Lisa: SumanLey
