Ik was verkouden en ik had geen zin om op de fiets naar het theater te gaan, dus ik stond voor het raam de straat in te kijken, totdat tram 14 in de verte zou verschijnen. Dan zou ik onmiddellijk naar beneden gaan, de straat oversteken, de ventweg uitlopen en bij de halte gaan staan. Dit was een haalbaar plan. Ik had het nog niet eerder gedaan, maar de tram moest halverwege de straat nog stoppen bij een andere halte. Ik zocht op mijn telefoon naar de vertrektijden. Toen ik opkeek, zag ik in de verte bus 21 verschijnen. Deze stopte bij de andere halte verderop in de straat. Toen de bus weer vertrok, zag ik dat tram 14 vlak achter de bus reed. Ik twijfelde een moment en rende toen alsnog naar beneden. Ik deed de deur op enkel slot, stak zonder te kijken de straat over en rende door de ventweg, maar de tram was al voorbij de halte gereden, zonder te stoppen, want er stond niemand te wachten en kennelijk moest er hier niemand uit. Ik liep terug en deed de deur op het tweede slot. Daarna pakte ik mijn fiets. De fietssleutels had ik voor de zekerheid al in mijn broekzak gestopt.