Het was zondagochtend en ik was net ziek geweest maar ik voelde me weer stukken beter, dus we konden een kerstboom gaan halen. We liepen eerst een rondje door het park, want de kerstboomverkoper op het plein ging pas om elf uur open. We konden ook een kerstboom kopen in een van de supermarkten aan het plein, maar dat wilde ik niet. Ik had ergens gelezen dat mannetjes met kerstbomen op pleinen een enorm bedrag moeten betalen voor een vergunning. In tegenstelling tot de supermarkten, die daarom goedkopere kerstbomen kunnen verkopen. De mannetjes met kerstbomen op pleinen konden daarom wel wat hulp gebruiken, las ik. Waarom ik me dat aantrok, wist ik niet, maar om half twaalf waren we de eerste klanten. We werden geholpen door hetzelfde mannetje als vorig jaar. Hij werd geassisteerd door zijn vader, die de verkochte kerstbomen inpakte in plastic als ze een kluit hadden, of in een net als ze een kruis hadden. We kochten een kleine kerstboom voor vijftien euro. De onze had een kluit. Alle kleine kerstbomen kwamen met een kluit. Hij was daarom zwaarder dan ik had verwacht. Ik tilde hem naar huis en toen drie trappen op. Samen tuigden we de kerstboom op. Dit jaar deden we er alleen rood in. We hadden ook een nieuwe kerststal. Het was een speelgoedkerststal van Little People. Die zetten we ernaast. De volgende drie dagen had ik erg veel last van mijn rug.