Ik werd wakker om kwart over zeven. Ik luisterde, maar hoorde geen baby huilen. Het was stil in huis. Vroeger werd ik nooit uit mezelf wakker om kwart over zeven. Nu gebeurde het bijna elke dag. Ik bleef nog even liggen luisteren naar de stilte. Daarna zette ik koffie. Ik ging met een laptop in de bank zitten en zocht op Spotify naar geschikte muziek voor dit moment. Ik kon niks vinden en klikte uiteindelijk maar op Bat for Lashes, het laatste wat ik de avond daarvoor had geluisterd. Ik schreef het begin van een kort verhaal. Toen de koffie op was, hoorde ik gehuil. Het was half negen op een woensdag in mei.