Hans Teeuwen kostte € 40.
Of dat een koopje is, weet ik niet. Leuk was hij wel.
Ik zag voor dat geld een try-out van zijn nieuwe show in het theater Kunstlinie in Almere. Nou Lekker Dan heet deze show. Ik was uitgenodigd door een vriend. In de jaren negentig waren we fan van Teeuwen en zijn grove, absurde humor.
‘Nostalgie!’
Teeuwen mocht zijn nieuwste materiaal op ons uitproberen. Leuk waren typische Teeuwensketches over een ruftende waarzegster, likes (’Ik smeer ze op mijn lul!’) en alle vrijwilligers die Teeuwen zogenaamd schandelijk behandeld heeft.
Sommige sketches waren nog niet af. Ze hielden in ieder geval abrupt op. Een liedje zat nog niet goed in zijn hoofd. Om de paar minuten keek hij op een lessenaar, waarop een tablet stond met zijn teksten. Bijvoorbeeld toen hij de likes op zijn lul aan het smeren was: ‘Uh, en wat deed ik toen ook alweer?’
Het was dus een try-out. Ik geloof zelfs de eerste na een lockdown van twee jaar, waarin hij niet gespeeld had. Dan is enige hapering geoorloofd.
Is een try-out € 40 waard? Moeilijk te zeggen.
Teeuwen kan het geld na twee jaar lockdown in ieder geval goed gebruiken. Hij verwelkomde zijn publiek hartelijk, zo blij was hij om eindelijk weer op het podium te staan. Hij deed alsof wij twee jaar op hem hadden zitten wachten, maar het is natuurlijk andersom.
Toen begon hij koppen te tellen op de eerste rij. ‘Veertig euro!’ riep hij bij elke kop verheugd uit.
‘Veertig euro!’
‘Veertig euro!’
‘Veertig euro!’
In de zaal zaten ongeveer 500 man.
Reken maar uit. 9% BTW. 10% voor zijn kantoor. 10% voor de zaal. Meer kostenposten kan ik niet bedenken voor één man op een podium. Wat er overblijft, is dus voor Hans Teeuwen.
Geen grapje.