Ik kwam tegelijk met een bekende actrice aan bij het theater. Ik maakte mijn fiets vast aan een boom, omdat alle rekken vol waren. De actrice gooide haar fiets tegen de kluwen fietsen in het rek. Ik kon niet zien of ze hem op slot zette. We staken tegelijk de weg over. Ik groette een kennis die voor de ingang stond. Zij struikelde over de stoeprand en kon zich nog net staande houden aan mijn kennis. Verderop werd gelachen. We stonden tegelijk voor de draaideur. We wilden elkaar voor laten gaan. Geen van ons bewoog. Toen stapte we tegelijk in de draaideur. Er paste maar een persoon tegelijk in de kleine compartimenten van de draaideur van het theater. Ik kon nog net op tijd een stap achteruit doen. Binnen stond het vol met mensen. Het zweet brak me uit. De actrice was al naar de wc’s gevlucht. Ik haalde diep adem en telde in mijn hoofd tot vijftien. Daarna verdween ik in de massa.