Coronaquarantaine-update 2 (met financiële tip)

Het is weer zaterdag. Tijd voor de vanaf nu kennelijk tweewekelijkse Coronaquarantaine-update.

Andere dingen die mij opvielen:

Het wordt lente. We tikken de twintig graden aan. Dat betekent zonder jas naar buiten, wat vooral in het geval van de kinderen een hoop tijd en gedoe scheelt. Ook kunnen we nu naar de waterspeeltuin. Fijn, want die is lekker dichtbij. En o ja, hallo, hooikoorts!

De coronanieuwsverzadiging is inmiddels een feit. Twee weken geleden moest ik mezelf nog dwingen om niet iedere tien minuten alle krantensites te verversen op zoek naar nieuws, nieuwe cijfers, nieuwe ontwikkelingen. Daar werd ik erg depressief van. Nu is het anders. De afgelopen week heb ik nauwelijks nog cijfers over doden, ic-bedden of miljarden schade opgezocht. Op worldometers.info kijk ik niet meer. Heerlijk, die berusting.

Ik heb voor het eerst in mijn leven een uitkering aangevraagd. De gemeente Amsterdam heeft een zogenaamde tijdelijke voorziening inkomensondersteuning voor ZZP’ers. Die heb ik aangevraagd, zodat ik komende maanden in ieder geval minimumloon verdien. De aanvraagprocedure was verbazingwekkend eenvoudig en simpel. Ik hoefde maar twee makkelijk te downloaden formulieren mee te sturen. Het was makkelijk, maar ook een tikje gênant. Bovendien kan ik nog steeds slecht voorspellen wat ik de komende tijd ga verdienen. Maar enige zekerheid is wel fijn, ook voor mijn huisgenoten.

Nog een financiële tip, voor iedereen met een studieschuld, zoals ik. De afbetalingen kan je kosteloos, tijdelijk stopzetten. Dat heb ik gedaan. DUO geeft iedereen met een studieschuld een aantal aflosvrije maanden.

Ik heb er kennelijk 60. Met één druk op de knop kan je die inzetten. Als er ooit een goed moment was om dat te doen, dan is dat nu, lijkt me. Bovendien is de rente op studieschuld momenteel 0%, dus het kost je helemaal niks.

Ik ontdekte dat er een app bestaat die alle openstaande tabbladen in je browser in een lijst verandert. Als je een beetje zoals ik ben, dan herken je dit probleem:

Maar er blijkt dus zoiets te bestaan als OneTab. Met wederom een druk op de knop maakt je daarmee één tabblad van alle openstaande tabbladen: een handig, compact to-do-lijstje om snel af te werken of te bewaren. Opgeruimd staat netjes.

Prettig paasweekend.

11 april 2020

Hoe ik scriptiecorrector werd

Ik heb een nieuwe baan. Ik word corrector. Om precies te zijn ga ik de komende tijd scripties nakijken voor Scribbr. Dankbaar werk is dat, heb ik gemerkt. Studenten kunnen wel een handje geholpen worden met hun taalgebruik.

Het komt me goed uit, dit baantje in deze luwe tijd. Ik had me eind februari al aangemeld. Toen was het nog bedoeld als nieuwe bijverdienste. Nu kan ik dankzij Corona opeens fulltime aan de slag. Het scriptieseizoen zit eraan te komen, volgens Scribbr is fulltime werken dan geen probleem.

De afgelopen maand ben ik klaargestoomd voor het echte werk. Eerst moest ik hun taaltest zien te halen. (Als je nu klikt, vergeet dan niet mijn naam als referentie in te vullen voor een bonus.) Daarna moest ik een proefopdracht maken. En daarna moest ik de zogenaamde Scribbr Academy doorlopen: nog eens vier proefopdrachten met steeds een ander aandachtsgebied. Ik heb de richtlijnen en de stijlgids bestudeerd. Ik heb alles geleerd over passieve zinnen, naamwoordconstructies en congruentiefouten en hoe je deze kan herkennen en verbeteren. Ontzettend leerzaam allemaal.

Ik las delen van scripties, stampvol met taalfouten, over warmte-koudeopslagpompen, over de diepere theorieën achter samenwerkende teams en over de rol van de illustraties in het kinderboek Lampje van Annet Schaap. Mijn werk bleek goed genoeg en gisteren kwam het mailtje: ‘Gefeliciteerd met actieve editorschap’! Ik vermoedde eigenlijk dat in die onderwerpregel het woord ‘het’ was weggevallen, maar ik ging niet zeuren. Ik was blij. Ik strooide een handje denkbeeldige confetti uit over mezelf, terwijl ik dit las in ons tijdelijke slaapkamerkantoor.

Bovendien bleek dat ik met al dat verplichte studiewerk, waarvan mijn taalgevoel duidelijk een upgrade kreeg, ook nog eens € 175 heb verdiend. Supersympathiek (geen spatie)!

Gisterenavond om 22:07 kreeg ik dan eindelijk mijn eerste echte opdracht, van een echte, levende student. Kennelijk staat de scriptiebusiness nooit stil. Of ik binnen zes dagen 17.000 woorden wil nakijken over een kwaliteitsonderzoek bij mondzorg voor geriatrische zorgvragers. Dat is niet het echte onderwerp. Ik heb een geheimhoudingsplicht. Maar het lijkt erop.

17.000 woorden is wat anders dan de opdrachten van 1.500 woorden die ik tot nu toe kreeg. Dit wordt de echte test. Ik heb er zin in.

7 april 2020

Dingen om dit weekend te doen zonder geld uit te geven

Het lijkt erop dat Oerol niet doorgaat dit jaar. Het begint erop te lijken dat de zomerfestivals een voor een afgelast gaan worden. Het lijkt erop dat ik langer dan een paar maanden een stuk minder inkomen heb.

Dat is niet het einde van de wereld. Maar we hadden het gisterenavond wel even over budgetteren, besparen en mogelijke uitgaven die we de komende tijd even kunnen laten. Je kunt beter maar voorbereid zijn.

We kwamen erachter dat we al redelijk zuinig leven, en dat het zeker in tijden van een algehele lockdown vrij makkelijk is om geen geld uit te geven aan uitjes, lunches en andere bezigheden buitenshuis.

Maar wat moeten we dan wel doen? Ik maakte een lijstje met dingen die iedereen altijd kan doen, geld of geen geld.

Je hebt geen geld nodig om gelukkig te zijn.

4 april 2020

Dit is mijn vermogen op 1 april 2020

Op de eerste dag van elke maand stel ik mijn vermogen vast. Sinds vorig jaar doe ik dat. Sinds vorig jaar ben ik een beetje een nerd geworden op het gebied van financiën. Nu was ik dat altijd al een beetje. De aangifte van onze inkomstenbelasting is voor mij elk jaar een feestje: lekker allemaal bedragen invullen, een beetje draaien aan de knoppen van de aftrekposten en kijken wat het voordeligst uitvalt. Ik vind dat dus leuk. Nerdy!

Maar vorig jaar raakte ik geïnspireerd door enkele blogs over geld, zoals Mr Money Mustache, JL Collins en het Nederlandse Financieel Onafhankelijk Blog. Ik ontdekte de zogenaamde FIRE-beweging. FIRE staat voor Financial Independence, Retire Early. Het is een beweging van mensen die op agressieve wijze sparen en pensioenbeleggen om zo binnen tien tot vijftien jaar financiële onafhankelijkheid te bereiken en eventueel vroegtijdig met pensioen te gaan.

Nou wil ik voorlopig niet met pensioen, daarvoor vind ik mijn werk veel te leuk. Maar wat me wel aan het denken heeft gezet, is het ogenschijnlijke gemak waarmee je volgens bovenstaande figuren financieel onafhankelijk kan worden. Je hoeft het er zeker geen gigantisch inkomen voor te hebben. Een gemiddeld (dus niet eens modaal) inkomen is genoeg. Verder is het een kwestie van zuinigheid, handigheid en behoorlijk wat discipline. En dat vind ik dus leuk.

Natuurlijk was het ook handig geweest om niet hiermee te beginnen aan de vooravond van een economische crisis. Maar ach, een beetje zuinigheid is juist nu wel handig.

Dit is de actuele stand op 1 april 2020.

Spaargeld en Noodfonds: Dit is het geld dat tegen 0% rente op mijn spaarrekening staat. Een groot deel hiervan is eigenlijk bestemd voor het Noodfonds, dat ik als freelancer/ondernemer moet aanhouden, maar ik heb nog geen verdeling kunnen maken en ook nog geen aparte rekening geopend. Vooralsnog is al mijn spaargeld daarom noodfonds. Ik zal het nodig hebben de komende tijd. De bedoeling is dat dit bedrag constant blijft, maar ik moest er deze maand al een klein hapje uit nemen. Dit zal erger worden volgende maand.

Pensioenbeleggingen: Dit is geld dat ik maandelijks opzij heb gezet op een beleggingsrekening bij DeGiro. Dit is het met andere woorden mijn pensioen, dat ik als freelancer zelf moet opbouwen en zelf in bepaalde fondsen beleg. Dankzij de maandelijkse inleg die ik in maart nog kon opbrengen, is het bedrag minder hard (7,4%) gedaald dan de gehele markt (30%). Maar ik vrees een nog wat diepere daling deze zomer, als de werkelijke economische schade van het coronavirus duidelijker zal worden. Maakt niet veel uit, dit geld is bedoeld voor over vele jaren. Over vele jaren stijgt de markt altijd.

Lendahand: Dit is zijn beleggingen in microkredieten voor ondernemers in ontwikkelingslanden. Hier was ik net mee begonnen. Even kijken of ik hiermee door kan gaan de komende tijd. Ik hoop het wel, want het voelt goed om te investeren in mensen die het echt nodig hebben.

Bitcoin: Ik kocht ooit Bitcoin. 0,011 BTC om precies te zijn. Experimentje. Ik heb het op een speciale bitcoinspaarrekening gezet tegen 3% rente (in BTC) per jaar. De waarde fluctueert nogal.

Peaks: Sinds kort laat ik al mijn pinbetalingen afronden naar hele bedragen en zet ik dat ‘wisselgeld’ op weer een andere beleggingsrekening. Peaks doet dit allemaal automatisch voor me. Ongemerkt beleggen werkt immers altijd het beste. Ook hier is het rendement gezakt, maar door de wekelijkse inleg is de waarde van de hele portefeuille gestegen.

Marktplaats: Voorlopig bewaar ik alle winst uit mijn Marktplaatshandel in een apart potje. De bedoeling was ooit dat ik ook dit zou investeren. Ik vermoed nu dat ik het de komende tijd moet aanspreken voor vaste lasten en andere uitgaven. Ach, ik ben blij dat het zo goed loopt.

Credit Card: Bijna geen krediet. Lekker.

Overigens houd ik mijn studieschuld, de hypotheek en de overwaarde van ons huis buiten deze berekening. Het eerste is gewoon een vaste last en het andere maar voor de helft van mij en bovendien onbelegbaar vermogen.

Mijn totale belegbare vermogen is afgelopen maand dus gezakt, een beetje. Het valt me nog mee, maar ik ga ervan uit dat de grootste klap nog moet komen. Het afgelopen jaar steeg het alleen maar, waardoor ik in januari mezelf het ambitieuze doel had gegeven om eind 2020 €50.000 vrij beschikbaar vermogen te hebben. Dan was ik een halve tonnair geweest, en volgens mijn berekeningen een volwaardige tonnair twee jaar later. Dat leek me wel wat. Dat doel ga ik niet halen, dat is duidelijk.

Ik ben allang blij dat ik, juist nu, de discipline heb opgebouwd om bij te houden waar mijn geld blijft.

1 april 2020

Een Coronaquarantaine-update

Het is zaterdag. Tijd voor een Coronaquarantaine-update.

Andere dingen die me opvielen:

We mogen de uitvinders van het internet op onze blote knieën bedanken voor hun creatie. Zonder internet hadden we niet thuis kunnen werken, had mijn zoon geen contact met school kunnen houden, hadden we de kinderen niet voor Netflix kunnen parkeren en, vooruit, hadden we ook veel minder slecht nieuws over ons heen gekregen.

Ik realiseer me eens te meer dat ik een schemajunkie ben. Hoe graag ik ook flierefluitend, vrij en als kunstige bohemien door het leven zou willen fladderen, dat is gewoon niet wie ik ben. Dat dagelijkse schema op het flipbord, waarop voor de kinderen van kwartier tot kwartier staat aangegeven wat we gaan doen, hangt er ook, misschien wel vooral, voor mij.

We móeten ooit verhuizen naar een huis met een tuin en een extra kamer. Hoe eerder hoe beter. Als er ooit meer quarantaines komen – en ik denk echt dat die er gaan komen, de mogelijkheid bestaat nu immers, misschien al volgend jaar – dan moeten we verkast zijn naar een huis met een tuin en extra kamer(s). Ik zou zo graag af en toe willen kunnen roepen: Naar buiten, jongens!

Ik verdien zeker de helft minder deze en de komende maanden. Maar dankzij de quarantaine besparen we ook. Per maand komt dat ongeveer neer op:

Er zijn ook extra uitgaven:

Dus deze eerste halve maand besparen we ongeveer € 100, maar elke volgende maand tot wel € 555. Niet genoeg om het verlies aan inkomsten te compenseren, maar ook geen onaanzienlijk bedrag. Vooropgesteld dat ik geen idee heb wat er allemaal nog aan zit te komen en wat dat allemaal gaat kosten.  

Het belangrijkste: het lukt me om óók te genieten van al deze extra tijd met zijn vieren. Tuurlijk, er zijn momenten dat ik gillend (en hoestend) naar buiten wil rennen, maar daarvan zijn er veel minder dan ik vreesde. Er is veel creativiteit en productiviteit. Er wordt geschaakt, geschreven en gebakken. Irene bouwde een vulkaan met de kinderen. Mijn dochter lijkt nu toch echt zindelijk te gaan worden. Ik schrijf meer dan ooit (vooral om niet, maar toch). En bovenal, ik ben niet bang voor de toekomst. Dat is wel eens anders geweest.

Deze semiquarantaine is geen situatie die lang houdbaar is, dat snap ik, maar vooralsnog wel langer houdbaar dan ik dacht. Hoe gaat het bij jullie?

Beeld Mona Lisa: SumanLey

28 maart 2020

Financiële feelgood-lijst

Gisteren voelde ik me een beetje down. Voor het eerst tijdens deze rare weken kon ik me een voorstelling maken van de langdurige economische gevolgen van dit virus. De aankomende recessie, en wat dat voor onze persoonlijke financiën betekent. Eerder dacht ik nog dat ik de komende weken een paar opdrachten zou verliezen en dat dat het was. Nu besef ik dat de organisaties waarvoor ik werk de komende jaren alles op alles moeten zetten om te herstellen van deze klap en dat ik dat de komende jaren dus ook ga merken.

Dat voelde niet goed.

Om mezelf op te beuren, maakte ik een lijst met dingen wel goed voelden. Want die waren er ook. Meer dan ik dacht.

Toen voelde ik me beter. Ik hoop jij nu ook.

24 maart 2020

Hoe ik handelaar werd

En toen was ik opeens een handelaar. Het gebeurde zonder voorbedachte rade. Ik zette een paar weken geleden mijn oude, ongebruikte fietscomputer op Marktplaats. Die verkocht ik voor € 55. Dat was geld dat ik anders niet had gehad. Dat voelde niet slecht. Toen wilde ik nog iets verkopen.

Dat werden mijn twee pianolesboeken. Daar werd tot mijn verbazing flink op geboden. Ze gingen weg, naar een lieve mevrouw in Hoofddorp, voor € 21.

Okay, dit werd interessant. Dit gingen we gestructureerder aanpakken.

Ik liep een voor een alle kamers in het huis af – ja, ook die van de kinderen – en maakte een uitgebreide verkooplijst. Binnen een uur had ik een kleine 50 dingen gevonden die zo op Marktplaats konden. Ik maakte met mezelf de afspraak elke dag één item aan te bieden.

Om te beginnen zette ik twee LCD-monitors te koop. In de dagen erna: een tent, een puzzel van duizend stukjes, een LP van PJ Harvey, die na even vlug googlen een zeldzaam verzamelaarsobject bleek te zijn, een LP van Sigur Ros, een LP van Atari Teenage Riot, een autozitje, de kinderwagen, babyspullel, heel veel babyspullen. Ik maakte overal veel en goede foto’s van – bij daglicht en met een lege, rustige achtergrond.

Niet alles verkocht goed. Maar sommige items – de LP’s en de puzzel – waren binnen een dag weg.

Inmiddels had de Corona-crisis ook hier in huis toegeslagen en keek ik aan tegen minder werk en verminderde freelance-inkomsten. Toen besloot ik om parttime handelaar te worden. Dit is waarom:

22 maart 2020